MAKARAAN ang ilang bomb threat at bomb joke sa mga iskul sa Quezon City, gumawa na ang lungsod ng panukalang ordinansa laban dito.

Ayon kay 1st District Councilor Dorothy Delarmente, kailangan ang ordinansa para masaklaw ang bomb threat a t bomb joke na ginagawa sa social media at internet at ng mga menor-de-edad.

Paliwanag ni konsehala, mga brad, may batas na sa bomb threat, ang Presidential Decree No. 1727 na pinairal ni noo’y Pangulong Manong Ferdie Marcos noong Oktubre 1980.

Kaya lang wala itong sinasabi ukol sa mga kabataan at sa paggamit ng internet bagama’t binabanggit ang pranksters o nagbibiro sa bomba.

Ang pagkakulong bilang parusa sa PD 1727? Hindi lalagpas sa limang taon. At ang multa? Hindi lalagpas sa P40,000.

Sa panukalang ordinansa, nasa anim na buwan hanggang isang taon ang parusang kulong at nasa P5,000 pataas ang multa, depende sa sitwasyon o apektadong biktima.

Napilitang magpanukala ng nasabing ordinansa ang Kyusi dahil biktima ito ng mga sunod-sunod na bomb threat na sa kalauna’y masasabing biro lamang o kapritso ng kabataan o estudyante at iba pa.

Nagbunga ito ng pagkaistorbo o pagkakansela ng mga klase, pagkasayang ng mga oras, pinansya, tao, gamit at panahon ng mga awtoridad, takot ng mga bata at kanilang mga magulang at iba pa.

Kung tutuusin, hindi imposibleng magkaroon ng bombahan sa mga eskwela dahil meron naman ito talaga sa bansa, sa Kamindanawan man o sa mga lugar na may mga rebeldeng komunista.

Kaya magandang may bomb threat o bomb joke para maging alerto lagi ang lahat.

At makagawa sila ng mga paraan kung sila’y nagkukulang sa ilang mga bagay sa kanilang pagresponde.

Pero ang bomb joke ay iba pa rin, gawa man ng mga kabataan o hindi.

Paano kaya magkaroon ng pambansang batas para rito, mga kagalang-galang na kongresman at senador?

HINDI ba’t itinaas na ang sahod ng mga unipormadong kawani ng pamahalaan? Mula sundalo, kapulisan at maging mga bumbero at jail guards? Bakit maugong ngayon ang bagong raket sa New Bilibid Prisons?

Umusok ito nang ipahayag noong nakaraang linggo ni Bureau of Corrections officer-in-charge Gregorio Catapang Jr. na may mahigit P300,000 cash silang nadiskubre mula mismo sa mga bantay ng NBP.

Sabi ni Catapang, ang pera ay mga patago raw ng mga bilanggo sa kanilang mga tagabantay. May kakaiba na palang banko sa loob ng bilibid?

Nadiskubre ni Catapang na ang mga patagong pera ng mga bilanggo ay kadalasang galing sa mga kamag-anak ng mga ito na ipinadadala sa pamamagitan ng electronic wallet gaya ng g-cash, pay-maya at iba pa.

Ang masaklap dito, may binabawas na “charges” ang mga bantay na tumatanggap ng padalang pera para sa mga bilanggo. Bilang kabayaran, ibinabawas ng mga tagabantay ng mga preso ang sampu hanggang dose porsiyento na halaga ng padala, at kung minsan ay 20 percent pa nga ang kaltas.

Kaya sa ipinadalang P1,000 halimbawa ay may kaltas na P100 o kaya’y P200. Ilagay natin sa nakumpiskang P300,000, ang 10 percent nito ay P30K at kung 20% ang kaltas, ito ay P60K.

Ibig sabihin ay pinagkakakitaan ito ng mga bantay ng BuCor. Ayaw ni Catapang nito dahil agrabiyado rito ang kanyang mga preso.

Anoman ang paggagamitan ng mga perang padala para sa mga preso, para kay Catapang, ay ‘di dapat sinasamantala ito ng kanyang mga taga-bantay sa mga preso sapagkat tumatanggap naman ang mga ito ng sahod.

Iba talaga diyan sa bilibid. Lahat ay nagagawang pagkakitaan. Magagaling palang mga negosyante itong correction officers.

Noon pa natin naibulgar ang mga iligal na negosyo diyan sa NBP. Mula sa P500-P1,000 na ‘lagay-sa- bantay’, ang isang bilanggo ay maaari nang magkaroon ng ordinaryong cellfone o kaya naman ay telebisyon.

Ang pagpa-process ng ‘release paper’ ay may katumbas na P50,000. Bukod pa yan, sa kagustuhang magpasok ng babae ang isang preso. Iba rin ang presyo kung gustong magpatakbo ng sugalan sa loob.

Ang alak, sigarilyo at droga ay kaya rin, mabilis sa halagang P1,000. Kaya naman hayahay ang buhay ng karamihang correction officials at officers. Iba’t ibang hanapbuhay ang meron pa kayo!

                                                                                  oOo   oOo   oOo

Assalamu Alaikum Warahmatullahi Wabarakatuh!

MALABON City Rep. Jaye Lacson-Noel assured that both consumers and online merchants along with ride-hailing providers will now be fully protected with the passage of House Bill 00004 or the Internet Transactions Act.

Her bill will also pave the way for the establishment of the e-Commerce Bureau that’ll be under the Department of Trade and Industry.

This will be headed by a director who’ll be appointed by the President, said Rep. Lacson-Noel who expressed gratitude to her colleagues led by House Speaker Ferdinand Martin Romualdez and Senior Deputy Majority Leader Sandro Marcos, the son of President Ferdinand ‘Bongbong’ Marcos Jr.

“This bill, which was already transmitted to the Senate, once it becomes a law will surely guarantee the protection for both consumers and merchants in online transactions which have become a trend when we’re struck by the Covid-19 pandemic.”

Her bill adhered to the policy of the State to promote and maintain a robust electronic commerce environment in the country by building trust between online merchants and consumers.

On the functions of the e-Commerce Bureau, Rep. Lacson-Noel said it’s primarily tasked to implement, monitor and ensure strict compliance by e-commerce stakeholders of the provisions of the law.

While the interest of the consumers, online merchants or e-commerce platform operators as well as the ride-hailing providers are fully protected under the bill, they have mutual obligations that they must observe and follow.

For online merchants, they must ensure that any commercial communication should be clearly identifiable as a commercial communication and so the person on whose behalf the commercial communication is made, among others.

While the online merchant could be liable to the consumer because of a lack of conformity with the contract resulting from an act or omission by a person in earlier links of the chain of transactions, “the online merchant is entitled to pursue remedies against the person or persons liable in the chain of transactions,” she said.

“Also, the consumer is not entitled to a remedy to the extent that the consumer has contributed to the lack of conformity with the contract or its effects,” she stressed.